dinsdag 10 mei 2016

Dát is liefde! - Over "Liefhebben" van Laura Van Dolron

De voorbije tijd waaiden er heel wat mooie boeken over liefde mijn huis binnen.

Over moederliefde (“Moedervlekken” van Arnon Grunberg; “Bezonken rood” van Jeroen Brouwers; “Cinderella” van Michael Bijnens, waarover mijn stukje ‘Het leven zoals het is, in België’ gaat).

Over echtelijke liefde (“Brief aan D.” van André Gorz, door Dirk Roofthooft voorgedragen op de podia van het Théâtre National in Brussel en van de Bourlaschouwburg in Antwerpen; “Plotseling, liefde” van Aharon Appelfeld, waarover ik nog verslag zal uitbrengen).

En over liefde zonder meer (elk evangelieverhaal, natuurlijk, en al helemaal de brieven van de apostel Johannes; maar in het bijzonder “Liefhebben” van Laura Van Dolron, waarover ik het hier wil hebben).

Soms ben je zo vol van een boek dat je het helemaal zou willen voorlezen aan iemand om hem of haar aan te steken met je enthousiasme. Of dat je het wil overschrijven en aan iemand toesturen, als om te zeggen: kijk toch eens! Zie je wat ik nu heb ontdekt!

Zoiets heb ik nu met het boekje “Liefhebben” van de Nederlandse schrijfster en theatermaakster Laura Van Dolron. Eerst was er de voorstelling, waarmee zij in het najaar 2014 heel succesvol op tournee ging. Daarna werd de speeltekst ook in boekvorm aangeboden. Het surplus daarvan is, behalve dat je alles nog eens rustig opnieuw kan lezen, dat het boekje een bijzonder mooie vorm meekreeg. Alle mogelijkheden van de typografie worden uitgeput, zodat de letters vaak dansen op papier en de heel belangrijke woorden een apart kleurtje krijgen. Het is een plezier om dit dingetje in je handen te houden!

Wat Laura Van Dolron met dit bescheiden maar o zo mooie boekje wil bereiken, zet zij heel precies uiteen op pagina 11: “Hoe meer liefde je opmerkt, hoe meer je opmerkt. Hoe meer je voelt, hoe meer je voelt, hoe meer je geeft. Hoe meer je geeft, hoe meer je krijgt. Hoe meer je krijgt, hoe meer je opmerkt, hoe meer je opmerkt, hoe meer je voelt… (…) Dus dan zit je in een positieve vicieuze cirkel, of een opwaartse spiraal, en daar wil ik u, de lezer, in zien te krijgen.”

Bij mij is dat alvast gelukt! Elke ochtend neem ik bij het wakker worden dit boekje vast en, nog in mijn bed liggend, blader ik erin. En daarna sta ik meer dan goedgemutst op!

Ik nodig iedereen uit om het ook te proberen. Dit boekje is meer genezend dan welke dokter of therapeut ook. (Al zijn ook die soms echt wel nodig, daar sta ik voor in!)


Etienne Eertmans
10 mei 2016

Geen opmerkingen:

Een reactie posten